Koncert symfoniczny Filharmonia Narodowa

Przejdź do treści
Koncert symfoniczny
Bartłomiej Nizioł, fot. Yarince Sanchez

George Enescu miał zaledwie 20 lat, gdy po zakończeniu paryskich studiów skomponował dwie Rapsodie rumuńskie (1901). Chociaż nie były jego debiutem kompozytorskim, to właśnie one okazać się miały kamieniem milowym jego sławy. Zachwyciły publiczność prawykonania ognistą stylizacją folkloru wędrownych muzyków – lăutari i do dziś należą do najczęściej wykonywanych dzieł Enescu.

Fascynacja Karola Szymanowskiego pięknem i historią Śródziemnomorza zaowocowała wieloma arcydziełami, tworzonymi zwłaszcza w trudnym czasie wojny, gdy musiał zaniechać podróży. Do najdonioślejszych z nich należą Mity na skrzypce i fortepian, inspirowane też sztuką wykonawczą Pawła Kochańskiego. Podczas koncertu zabrzmi ich orkiestrowa wersja, której autor, holenderski kompozytor Willem Strietman, doskonale podkreślił barwowe i ekspresyjne walory trzech miniatur.

Koncert na orkiestrę Béli Bartóka, rówieśnika Enescu, powstał w 1943 roku na zamówienie Koussevitzky Foundation. Prawykonanie 1 grudnia 1944 roku z udziałem Boston Symphony Orchestra pod dyrekcją Kusewickiego było sukcesem, ale Koncert okazać się miał jednym z ostatnich dzieł zmarłego w 1945 roku twórcy, a także – jednym z najpopularniejszych. Kompozytor złagodził tu swój język muzyczny, skłaniając się ku symetrycznej, klasycyzującej formie i brzmieniowej eufonii, zachowując zarazem większość cech swego wcześniejszego stylu, z nawiązaniami do folkloru, supremacją elementu rytmicznego oraz barwną instrumentacją.


Piotr Maculewicz

 

"O czym gramy?" - wprowadzenie do koncertu poprowadzi Róża Światczyńska (Program 2 Polskiego Radia) oraz gość specjalny: Andrzej Boreyko!
Zapraszamy w piątek, 10.03, o godz. 18:30 do Sali Kameralnej (wejście od ul. Sienkiewicza).

Zamknij

Bartłomiej Nizioł

Urodził się w 1974 roku w Szczecinie. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku 5 lat. Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu w klasie Jadwigi Kaliszewskiej, a następnie kontynuował edukację pod kierunkiem Pierre’a Amoyala w Conservatoire de Lausanne. Swoje umiejętności gry na skrzypcach rozwijał także na licznych kursach muzycznych pod okiem takich znakomitych profesorów, jak Zakhar Bron, Ruggiero Ricci, Herman Krebbers czy Michael Frischenschlager. Jest laureatem najbardziej liczących się międzynarodowych konkursów skrzypcowych, m.in. w Poznaniu (w tym X Międzynarodowego Konkursu im. Henryka Wieniawskiego w 1991 roku), Adelajdzie, Pretorii, Brukseli i Paryżu.

Jako solista występował z takimi orkiestrami, jak Orkiestra Filharmonii Narodowej w Warszawie, Sinfonia Varsovia, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, NDR Radiophilharmonie w Hanowerze, SWR Rundfunkorchester w Kaiserslautern, Orchestre Philharmonique de Radio France w Paryżu, English Chamber Orchestra, London Symphony  Orchestra i wiele innych. Koncertował we wspaniałych salach koncertowych, m.in. w paryskiej Salle Playel, londyńskim Barbican Center, Berliner Philharmonie, Suntory Hall w Tokio, wiedeńskim Konzerthaus i Konserwatorium Moskiewskim.

Jako kameralista występował z tak znakomitymi artystami, jak Elisabeth Leonskaja, Pinchas Zukerman czy Sol Gabetta. W 2011 roku z wielkim powodzeniem zadebiutował wraz z Marthą Argerich na Festiwalu „Chopin i jego Europa” w Warszawie.

Od 1995 roku artysta mieszka w Szwajcarii. W latach 1997–2003 był koncertmistrzem Orkiestry Tonhalle, a od roku 2003 jest koncertmistrzem orkiestry operowej Zürich Philharmonia. Od września 2008 roku jest profesorem Hochschule der Künste Bern.

Został czterokrotnie nagrodzony Fryderykiem za nagrania utworów Henryka Wieniawskiego, Grażyny Bacewicz, Eugene’a Ysaye’a i Karola Lipińskiego. W 2014 roku, wraz ze Spyros Piano Trio (współtworzonym z Denisem Severinem i Tatianą Korsunskayą) nagrał płytę Luise Adolpha Le Beau, za którą rok później muzycy otrzymali prestiżową nagrodę Echo Klassik.

Gra na instrumencie Guarneri del Gesú z 1727 roku.

 

[2023]