Koncert symfoniczny Filharmonia Narodowa

Przejdź do treści
Koncert symfoniczny
Nemanja Radulović, fot. Sever Zolak

Jeśli przyjrzeć się scenicznym i fonograficznym kreacjom serbskiego skrzypka, można odnieść wrażenie, że jest on współczesnym wcieleniem dawnych wirtuozów, których posądzano niekiedy o konszachty z mocami piekielnymi. Jeden z założonych przez Nemanję Radulovića zespołów nosi wszak prowokacyjną nazwę Les trilles du diable („diabelskie tryle”), odnoszącą się do słynnej sonaty Giuseppe Tartiniego. Artysta na skrzypcach gra od siódmego roku życia, a do słynnego Konserwatorium Paryskiego przyjęto go w wieku 14 lat. Nagrywał dla najważniejszych światowych wytwórni płytowych, koncertował w słynnych salach i plenerach, związanych nie tylko ze światem muzyki klasycznej. W Warszawie wystąpi jako solista w Koncercie skrzypcowym d-moll Arama Chaczaturiana. Prawykonane w 1940 roku dzieło o pokaźnych rozmiarach pełne jest odniesień do muzyki tradycyjnej Kaukazu, którą od dzieciństwa inspirował się jego twórca. Idealne wprowadzenie do występu serbskiego wirtuoza stanowić będzie Furioso Rolfa Liebermanna. Pełna szaleństwa kompozycja, łącząca formę uwertury włoskiej, technikę dwunastotonową i ostinato, zaprezentowana została z wielkim sukcesem w połowie XX stulecia w Darmstadt – mekce twórców awangardowych. Koncert zakończy nawiązująca do klasycznych wzorców III Symfonia c-moll Witolda Maliszewskiego. Uwagę zwraca w niej zwłaszcza barwna instrumentacja części trzeciej, opartej na formie tematu z wariacjami.

 

Bartłomiej Gembicki

Na koncert zaprasza Partner Filharmonii Narodowej – Carolina Toyota Wola
Carolina
Zamknij

Nemanja Radulović

Mieszkający we Francji skrzypek Nemanja Radulović rozpoczął sezon 2024/2025 od występu na festiwalu BBC Proms, gdzie wystąpił z BBC National Orchestra of Wales pod batutą Jaime’a Martíneza. W październiku 2024 roku został również artystą rezydentem Philharmonia Orchestra w Londynie, kończąc jednocześnie roczną rezydencję w Orchestre Philharmonique de Strasbourg. Artysta nagrał także swój drugi album z muzyką Johanna Sebastiana Bacha, zarejestrowany wraz z jego zespołem Double Sens i wydany jesienią 2024 roku.

Wśród jego ostatnich i nadchodzących planów znajdują się m.in. debiutanckie występy z New York Philharmonic, Los Angeles Chamber Orchestra, Accademia Nazionale di Santa Cecilia, The Hallé Orchestra, Gothenburg Symphony Orchestra, Pittsburgh Symphony Orchestra, Detroit Symphony Orchestra i Sydney Symphony Orchestra, a także obszerna trasa koncertowa po Wielkiej Brytanii z Gävle Symphony Orchestra.

Artysta koncertował z wieloma orkiestrami, w tym z Philharmonia Orchestra, Münchner Philharmoniker, Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, Staatskapelle Dresden, Düsseldorfer Symphoniker, Royal Liverpool Philharmonic Orchestra, Tokyo Symphony Orchestra, Yomiuri Nippon Symphony Orchestra, Orchestre symphonique de Montréal, Orquesta Nacional de España, Netherlands Radio Philharmonic Orchestra, Orchestre Philharmonique de Radio France oraz Orchestra Sinfonica Nazionale della RAI w Turynie. Skrzypek występował również z recitalami w salach koncertowych, takich jak Carnegie Hall w Nowym Jorku, Concertgebouw w Amsterdamie, Philharmonie Berlin, Salle Pleyel i Théâtre des Champs-Élysées w Paryżu, Megaron w Atenach oraz Suntory Hall w Tokio. Podczas recitali towarzyszą mu często Marielle Nordmann, Laure Favre-Kahn lub Susan Manoff.

Osiągnięcia artysty obejmują tytuł „Révélation internationale de l’année” (2005), „Soliste instrumental de l’année” (2014) przyznane przez Victoires de la Musique Classique oraz nagrody Echo Klassik w kategorii „Newcomer of the Year” (2015) i Opus Klassik w kategorii „Concert Recording” (2024), a także doktorat honoris causa Uniwersytetu Sztuk w Niszu w Serbii. Skrzypek jest laureatem Joseph Joachim Violinwettbewerb w Hanowerze oraz Międzynarodowego Konkursu im. George’a Enescu w Bukareszcie. W 2017 roku został wyróżniony tytułem Chevalier de l’Ordre des Arts et des Lettres.

Nemanja Radulovic urodził się w Serbii w 1985 roku. Studiował na Wydziale Sztuki i Muzyki w Belgradzie, Hochschule für Musik und Theater w Saarbrücken, Stauffer Academy w Cremonie pod kierunkiem Salvatore Accardo oraz w Conservatoire National Supérieur de Musique et de Danse de Paris pod okiem Patrice’a Fontanarosy.

 

[2025]